Γιώργος Μεσσάλας

Ο Γιώργος Μεσσάλας σε νεαρή ηλικία.

Γεννημένος στα 1942, ο Αιγαλιώτης ηθοποιός και σκηνοθέτης Γιώργος Μεσσάλας σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και εργάσθηκε σε διάφορους θιάσους και στο «Προσκήνιο» του Αλέξη Σολωμού, του οποίου υπήρξε βοηθός. Ερμήνευσε πρωταγωνιστικούς ρόλους σε σημαντικά έργα όπως «Ο αρχοντοχωριάτης» του Μολιέρου (1969), «Ο κοριός» του Μαγιακόφσκυ (1969), «Σαν περάσουν πέντε χρόνια» του Λόρκα (1970), «Ο καλός άνθρωπος του Σε Τσουάν» του Μπρεχτ κ.α.

Το 1973  ίδρυσε το «Μοντέρνο Θέατρο» και σκηνοθέτησε τη σάτιρα του Α. Ουέσκερ «Τα πατατάκια», ενώ το 1974 σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε στο έργο «Νύχτα δολοφόνων». Ερμήνευσε κλασικό ρεπερτόριο ενώ σκηνοθέτησε πάμπολλες παραστάσεις στο Εθνικό Θέατρο στο Ηρώδειο, στο Λυκαβηττό, στο Ελεύθερο Θέατρο και αλλού, αλλά και σε περιοδείες του σε όλη τη χώρα. Έλαβε μέρος σε όλες τις μεγάλες περιοδείες του Εθνικού Θεάτρου σε ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Ιαπωνία, Γαλλία, Βέλγιο και Γιουγκοσλαβία.

Πλατεία "Εσταυρωμένου"

Τα εγκαίνια της Πλατείας "Εσταυρωμένου" (15 Ιουλίου 1970)

Με την ονομασία αυτή είναι περισσότερο γνωστή η πλατεία "Ελευθερίου Βενιζέλου", που βρίσκεται στην "καρδιά" της πόλης του Αιγάλεω και επί της Ιεράς Οδού, στο μέσο της απόστασης μεταξύ των λεωφόρων Κηφισού και Θηβών.

Αιτία είναι η παρουσία του Ιερού Ναού Ύψωσης Τιμίου Σταυρού ("Εσταυρωμένος") πασίγνωστου σε όλη την Αθήνα, ο οποίος είναι χτισμένος ακριβώς δίπλα της. Ουσιαστικά λοιπόν η πλατεία αποτελείται από δύο τμήματα, τα οποία διαχωρίζονται από την οδό Σμύρνης, που για κάποιο μικρό διάστημα είχε πεζοδρομηθεί σε εκείνο το σημείο της.

Στέγαση προσφύγων

Το ότι οι περισσότεροι από τους σημερινούς κατοίκους της πόλης μας έχουν προσφυγική καταγωγή, είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο. Εξάλλου πάρα πολλοί δρόμοι του Αιγάλεω "δανείσθηκαν" τα ονόματά τους από τις αλησμόνητες πατρίδες της Μικρασίας (βλέπε αναλυτικά στο βιβλίο της συγγραφέως κυρίας Μαρίας Ι. Βαμβακοπούλου με τίτλο: "Αιγάλεω, οι δρόμοι της προσφυγιάς").

Γεώργιος Κουρούσης

Ο Γεώργιος Κουρούσης (Κατσαρού Μεσσηνίας, 22 Ιουλίου 1905 – Αθήνα, 21 Νοεμβρίου 1988) ήταν Έλληνας ιατρός (μαιευτήρας-γυναικολόγος), ο δεύτερος στη σειρά κοινοτάρχης (στη συνέχεια δήμαρχος) της πόλης του Αιγάλεω. Από τους πρώτους ιατρούς του Αιγάλεω, προερχόταν από οικογένεια επιστημόνων. Είχε αδελφό τον πρώτο φαρμακοποιό της πόλης (στη συμβολή της Ιεράς Οδού με τη Λεωφόρο Θηβών) Χρήστο Κουρούση. Στα τέλη του 1939 διορίσθηκε κοινοτάρχης από το καθεστώς της «4^ης Αυγούστου» (δικτατορία Ιωάννη Μεταξά) διαδεχόμενος τον Αθανάσιο Παπαδόπουλο. 

Πνευματικό Κέντρο "Γιάννης Ρίτσος"

Ένα απ' τα πλέον ιστορικά κτίσματα της πόλης του Αιγάλεω είναι το κτίριο του "παλαιού δημαρχείου", όπως συνηθίζουν να το αποκαλούν οι μεγαλύτεροι. Εδώ και αρκετά χρόνια στεγάζεται εκεί η δημοτική βιβλιοθήκη, ενώ στο ισόγειό του φιλοξενούνται συχνότατα διάφορες πολιτιστικές και άλλες δραστηριότητες.

Ο πρώτος Κοινοτάρχης του Αιγάλεω

Οικία Αθανάσιου Παπαδόπουλου

O Αθανάσιος Παπαδόπουλος (Κυδωνίες, Μικρά Ασία, 1888-Αιγάλεω, 18 Ιουλίου 1964) ήταν μικρασιάτης ελληνικής καταγωγής, ο πρώτος στα χρονικά εκλεγμένος δήμαρχος της πόλης του Αιγάλεω (τότε Κοινότητα "Νέων Κυδωνιών").

Αιγάλεω: Τόπος ιδιαίτερος και ιστορικός

Η καμινάδα του "μπαρουτάδικου", σήμα-κατατεθέν της πόλης

Το Αιγάλεω, το μοναδικό άκλιτο τοπωνύμιο της ελληνικής γλώσσας, αποτελεί αξιόλογο ιστορικό, εμπορικό-οικονομικό και διοικητικό κέντρο στη Δυτική Αθήνα. Με μόλις έναν αιώνα ύπαρξης, η σύγχρονη πόλη (φωτό) είναι κτισμένη σε μια έκταση που φτάνει μέχρι τις παρυφές του ομώνυμου όρους, γνωστού από την αρχαιότητα. Όπως ιστορικά έχει αποδειχθεί, στη νότια πλαγιά του βουνού είχε εγκατασταθεί με την ακολουθία του ο βασιλιάς των Περσών Ξέρξης, έχοντας πρόθεση να παρακολουθήσει τη ναυμαχία της Σαλαμίνας (480 π.Χ.)